ภาพยนตร์ไทยเรื่อง “เวลา” หรือชื่อ Wela / Anatomy of Time มีดราม่าเนื่องจากจะไม่ได้เข้าชิงรางวัลสุพรรณหงส์ ครั้งที่ 31 เนื่องจากไม่ตรงเงื่อนไขอันแปลกประหลาด จนเกิดกระแส #แบนสุพรรณหงส์ ออกรายการโหนกระแส จนทำให้ต้องไปหาดูใน NETFLIX เลย หลังจากที่เมินๆ ไปเพราะว่าเคยดูผลงานของผู้กำกับคนนี้จากเรื่อง Vanishing Point (2015) แล้วค่อนข้างไม่ถูกจริตเท่าไหร่ แต่พอดูเรื่อง “เวลา” จบแล้วก็พบว่าทีมงานของสุพรรณหงส์ก็ยอมถอยไปละ งั้นก็เลยรีวิวหนังเรื่อง “เวลา” ต่อเลยละกัน
เวลา (Anatomy of Time) เป็นภาพยนตร์ที่มีความทะเยอทะยานในการเล่าเรื่องด้วยวิธีที่แปลกใหม่ แสดงแนวคิดของเวลาและประสบการณ์ของมนุษย์ กำกับการแสดงโดยจักรวาล นิลธำรงค์ ภาพยนตร์เรื่องนี้ผสมผสานระหว่างเรื่องแต่งและความเป็นสารคดีเข้าด้วยกัน โดยเบลอเส้นแบ่งระหว่างทั้งสองอย่างเพื่อสร้างประสบการณ์การนำเสนอที่ไม่เหมือนใคร
งานภาพของเรื่องนี้ มีงานภาพที่สวยงามเกินความคาดหวัง ที่เข้าใจว่าคงเป็นงานภาพเหมือนเรื่องก่อนๆ ที่เคยดูมา แต่คิดผิดเพราะว่ามาเจอการถ่ายทำโชว์ความงามของธรรมชาติในไทยอย่างสวยเลยล่ะ มีการถ่ายภาพแบบแช่ภาพนานๆ และภาพเอื่อยๆ มาพอให้รู้สึกเบื่อบ้างตามสไตล์หนังนอกกระแสของไทยพอกระสัย
แต่บางครั้งก็รู้สึกงานภาพโดดๆ เหมือนหนังสารคดีในบางซีนมาให้เห็น แสงแข็งๆ แบบละครช่อง 7 ก็ยังมี ส่วนตัวก็ไม่เข้าใจ และ เข้าไม่ถึงตรงนี้อยู่เหมือนกัน แต่งานภาพโดยรวมถือว่าดีกว่าที่คิดไว้เยอะเลยครับ
นอกจากนี้วิธีการดำเนินเรื่องที่มักจะทำให้คนดูหนังนอกกระแสในไทยพบเจอก็คือ การเล่าเรื่องที่ช้ามากไปและวกวน ขาดการพัฒนาและความลุ่มลึกทางอารมณ์ของตัวละครในการถ่ายทอด ทำให้คนไทยส่วนใหญ่ที่มักจะไม่ค่อยรับอะไรที่หลากหลายอยู่แล้ว เบือนหน้าหนีได้โดยง่าย แม้ว่าเรื่องนี้จะดูได้ง่ายก็จริง แต่ก็พบความเอื่อยเฉื่อยมาให้เห็นอยู่ดี
ตีความเรื่อง “เวลา”
แม้ว่าหนังเรื่องนี้ไม่ได้ดูแล้วเข้าใจยากเกินไปก็ตาม รู้สึกแค่พอมึนๆ หน่อยๆ ว่าหนังต้องการจะสื่ออะไรให้กับเราให้รับรู้ ความยากของเรื่องนี้ไม่ใช่การเล่าที่ซับซ้อน แต่ส่วนที่ยากคือการจะมีสมาธิที่จะไม่รู้สึกเบื่อจากการเล่าเรื่องแบบเอื่อยๆ จนพาเราจิตหลุดไปนี่แหละคือความยาก
หนังจะเล่าถึงคุณป้าหรือย่าดี? ในช่วงเวลาปัจจุบันที่ต้องดูแลคุณปู่วัยชราภาพป่วยติดเตียง และจ้างเด็กสาวมาช่วยพยาบาลแบบให้ที่พักไปในตัว ส่วนอีกช่วงเวลาคือสมัยปู่และย่าเป็นหนุ่มสาว น่าจะเป็นช่วงเวลาซ้อนทับในยุค ‘60s ของไทย ที่ทหารหนุ่มสมัยนั้นต้องต่อสู้กับลัทธิคอมมิวนิสต์ที่คืบคลานเข้ามาครอบงำหนุ่มสาวอีกกลุ่มนึงเหมือนกัน และในอดีตปู่เป็นทหารระดับ เสธ.(เสนาธิการ) ส่วนย่านั้นเป็นวัยรุ่นสาวลูกร้านนาฬิกาในเมือง
ส่วนตัวดูแล้วคิดว่านี่คือการแก้แค้นของย่าแก้แค้นปู่ เนื่องจากตราบาปของปู่ในอดีต ที่ทำร้ายคนรักของย่า จึงต้องให้มีชีวิตอยู่ต่อนานๆ ทรมานให้ถึงที่สุดเท่าที่จะยื้อเวลาไว้ได้ เพราะส่วนตัวดูแล้วไม่ใช่ดูแลกันด้วยความรักสักเท่าไหร่ ยิ่งมาเห็นสัญญะในภาพแล้วก็คิดว่าใช่แหละ
รวมถึงตราบาปจากการรับใช้ชาติ ตรงนี้จะเกี่ยวเนื่องกับการเมืองไทยในอดีตที่ทางหนังโยงเข้ามา เช่น เด็กพยาบาลสาวที่ดูแลลุง เกิดความสงสัยในและศึกษาเหตุการณ์ในอดีตจนได้พบกับเรื่อง “กบฏยังเติร์ก หรือ เมษาฮาวาย” และแอบคิดว่าลากไปถึง “กบฏทหารนอกราชการ” ที่นัดแล้วไม่มาอีกด้วย หนังคงต้องการแสดงให้เห็นว่า แม้จะเป็นชายชาติทหารที่มีเกียรติ ยศถาบรรดาศักดิ์สูงส่ง หรือ ปฏิบัติตามคำสั่งเฉยๆ แต่เมื่อทำเรื่องที่มันไม่ถูกต้องและส่งผลแย่ๆ ให้กับประเทศชาติตามมา เพียงเพราะแก่งแย่งชิงอำนาจของตนเท่านั้น พอเมื่อเสื่อมยศ ก็ไร้คนสรรเสริญทันที
แต่ในฉากที่น้องพยาบาลสาปแช่งปู่นั้น แอบงงหน่อยๆ เพราะข้อมือสวมริสแบนด์ที่แสดงฝั่งอยู่ชัดเจน ซึ่งในอดีตฝั่งทหารมักจะได้สนับสนุนจากฝั่งที่สวมริสแบนด์นี้อยู่บ่อยๆ แม้ว่าจะเป็นฝั่งที่เคยก่อกบฏกับ พลเอกเปรมก็ตาม ถ้าเปลี่ยนให้น้องพยาบาลใส่เสื้อแสดงความเป็นสามกีบ นี่จะตบเข่าฉาดเลยล่ะครับ
เซ็กซ์ซีนริมหาดสมัยย่าในวัยสาวกับชายหนุ่มที่หลงรัก ตอนแรกก็แอบงงว่าจะใส่มาทำไม ใส่มาแล้วก็ควรจะมีความหมายหน่อยได้มั้ย ให้คนดูรู้สึกเชื่อว่ารักกันจริงๆ หรือ แบบให้ไปสู่จุดพีคแบบใน Oldboy (2003) ก็จะเข้าใจได้ แต่พอใช้เวลามานั่งคิดทบทวนอีกสักหน่อย ก็คิดว่าหนังคงเล่าอีกช่วงเวลานึงแหงๆ ซึ่งเวลานั้นเป็นห้วงคำนึงของย่า หรือ เป็นจินตนาการของย่าหลังจากแก้แค้นสำเร็จแล้ว เพราะแมสเสจในหนังตอนที่ย่ายังสาวจะได้ยินว่า ย่านั้นอยากไปทะเล แต่ได้มาเที่ยวป่าเขาแทน แสดงให้เห็นว่า ทะเล, ชายหนุ่ม, เซ็กซ์ และ สาวอีกคนข้างๆ น่าจะเป็นความสุขที่แท้จริงของย่านั่นเอง
สุดท้ายห้วงคำนึงนั้น ย่าอาจจะฝันไปเอง เมื่อปู่นั้นไม่ได้ตายอย่างที่หนังเล่าในตอนแรก สิ่งที่ย่าฝันถึงริมหาดนั้น เป็นความฝันก่อนตายของแกเอง
นั่นแหละครับดูจบแล้วคิดออกมาได้แบบนี้ ก็ไม่รู้ว่าคนอ่านคนอื่นๆ จะคิดออกมาได้แบบไหนนะครับ
อยากจะเขียนอะไรก็เขียนอ่ะครับ แต่ถ้าเขียนผิดหรือตกหล่นไปก็ขออภัยล่วงหน้านะครับ
