ยิ้มไว้ในวันที่ส้มไม่หวาน (When Life Gives You Tangerines) เป็นซีรีส์โทรทัศน์จากประเทศเกาหลีใต้ที่เปิดตัวบน Netflix เมื่อวันที่ 7 มีนาคม 2568 ท่ามกลางทิวทัศน์อันงดงามของเกาะเชจู เรื่องราวแผ่ขยายกว่าหกทศวรรษ บอกเล่าชีวิตที่เกี่ยวพันกันของ โอ แอ-ซุน และ ยัง กวาน-ซิก ขณะที่พวกเขาฝ่าฟันความทะเยอทะยานแบบคลั่งรัก ท่ามกลางความคาดหวังของสังคม และการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ของประเทศเกาหลีใต้ ซึ่งจะพาผู้ชมย้อนเรื่องราวประวัติศาสตร์ของเกาหลีช่วงยุค 1960s เรื่อยมาจนถึงปัจจุบันคล้ายๆ ใน Reply 1988 หรือ Forrest Gump นั่นเลย
เนื้อเรื่องโดยย่อ
ซีรีส์แนะนำผู้ชมให้รู้จักกับ โอ แอ-ซุน รับบทโดย ไอยู (IU) หญิงสาวที่มีจิตใจอิสระและต่อต้านขนบประเพณี เกิดในช่วงทศวรรษ 1950 บนเกาะเชจู ความฝันของเธอที่จะเป็นกวีถูกขัดแย้งกับความคาดหวังแบบดั้งเดิมของชุมชน โดยเฉพาะชีวิตอันยากลำบากของแฮนยอ (นักดำน้ำหญิง) ดั่งที่แม่ของเธอเป็น เส้นทางชีวิตของแอ-ซุนถูกกำหนดด้วยการไล่ตามความปรารถนาส่วนตัวท่ามกลางข้อจำกัดทางสังคม แต่มีเคียงข้างเธอคือ ยัง กวาน-ซิก รับบทโดย พัคโบกอม ตัวละครที่มั่นคงและเข้มแข็ง การสนับสนุนแอ-ซุนอย่างไม่มีเงื่อนไขของเขาเน้นย้ำถึงความลึกซึ้งในสายสัมพันธ์ของพวกเขา เรื่องราวลงลึกถึงความสัมพันธ์ที่พัฒนาขึ้นของทั้งคู่ ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคมตั้งแต่ทศวรรษ 1960 จนถึงปัจจุบัน
การพัฒนาตัวละครและความโดดเด่นด้านการแสดง
การแสดงของไอยูในบทแอ-ซุนได้รับการยกย่องว่ามีความลึกซึ้งและเป็นธรรมชาติ เธอถ่ายทอดความซับซ้อนของผู้หญิงที่ถูกฉีกระหว่างประเพณีและความทันสมัย ส่งมอบการแสดงที่สะท้อนทั้งความเข้มแข็งและความเปราะบาง ซึ่งไอยูยังต้องแบกรับอีกบทบาทคือลูกสาววัยยี่สิบของแอ-ซุน “ยัง กึมมยอง” การถ่ายทอดของพัคโบกอมในบทกวาน-ซิกก็มาช่วยเติมเต็มในสิ่งนี้ได้เพิ่มไปอีก ที่นำเสนอตัวละครที่เป็นสัญลักษณ์ของความจงรักภักดีและพลังสนับสนุนอันเงียบงันแต่ทรงพลัง เคมีบนจอของพวกเขาสร้างความเป็นธรรมชาติที่จับต้องได้ให้กับซีรีส์ ทำให้การเดินทางของพวกเขาทั้งน่าสนใจและเข้าถึงได้
อีกสองบทบาทที่คิดว่าโดดเด่นในเรื่องนี้คือ โอ แอ-ซุน และ ยัง กวาน-ซิก ในวัยผู้ใหญ่ช่วงยุค 80s – 90s ที่รับบทโดย มุนโซรี (รู้จักเรื่องเดียวจาก Queenmaker: ฉันจะปั้นราชินี) และ พัก แฮ-จุน (รู้จักเรื่องเดียวเช่นกันจาก The World Of The Married : รัก ลวง พยาบาท) และแน่นอน พัก แฮ-จุน เล่นดีจนผมลืมความชั่วของอีแทโอไปหมดเลยล่ะครับ รวมถึงที่ตัวละครสมทบก็แสดงได้ดีโดดเด่นไม่แพ้กัน
บริบททางวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์
ซีรีส์นำเสนอการสำรวจที่น่าประทับใจเกี่ยวกับมรดกทางวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์ของเกาะเชจู โดยเฉพาะการเน้นย้ำถึงชุมชนแฮนยอ ผ่านประสบการณ์ของแม่แอ-ซุน เรื่องราวเปิดเผยความท้าทายที่นักดำน้ำหญิงเหล่านี้เผชิญ เป็นสัญลักษณ์ของการต่อสู้ที่กว้างขึ้นของผู้หญิงในช่วงกลางศตวรรษที่ 20 ของเกาหลี การถ่ายทอดบรรทัดฐานทางสังคม บทบาททางเพศ และการทันสมัยอย่างรวดเร็วของเกาหลีใต้ มอบบริบททางประวัติศาสตร์อันเข้มข้นให้กับผู้ชม เพิ่มความลึกซึ้งให้กับการเล่าเรื่อง
นอกจากนี้ บทยังเน้นย้ำถึงการกล้าที่จะ “ปฏิวัติ” เพื่อหลุดพ้นจากประเพณี (ที่ไม่เป็นธรรม) ดั้งเดิม ไม่ว่าจะเป็นประเด็นความเหลื่อมล้ำทางสังคมระหว่างคนรวย-คนจน, ความแตกต่างระหว่างความเป็นเมือง-บ้านนอก และโดยเฉพาะอย่างยิ่งสังคมที่ชายเป็นใหญ่ ซึ่งไม่ได้จำกัดเพียงการให้สิทธิเสียงแก่สตรีเท่านั้น ในขณะที่เกาหลีมักถูกมองว่าเป็นสังคมที่ชายเป็นใหญ่ ตัวละครกวาน-ซิกได้สะท้อนภาพของผู้ชายเกาหลีที่สามารถปฏิบัติต่อผู้หญิงและลูกๆ ด้วยความเคารพและเท่าเทียม เรื่องราวทั้งหมดถูกนำเสนอบนฉากหลังของเหตุการณ์จริงทางประวัติศาสตร์เกาหลีใต้ ทำให้เนื้อเรื่องมีความสมจริงและลึกซึ้งยิ่งขึ้น
คุณภาพการผลิตและการกำกับ
กำกับโดย คิม วอน-ซอก และเขียนบทโดย อิม ซัง-ชุน ซีรีส์โดดเด่นด้วยคุณค่าการผลิตระดับสูง การถ่ายภาพที่จับความงามตามธรรมชาติของเกาะเชจูในแต่ละยุคได้อย่างยอดเยี่ยม วางเคียงคู่กับภูมิทัศน์เมืองที่กำลังพัฒนาของโซลและปูซาน แสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงของประเทศตลอดหลายทศวรรษได้อย่างแทบไร้ที่ติ ความใส่ใจในรายละเอียดของยุคสมัย ตั้งแต่เครื่องแต่งกายไปจนถึงฉาก ดึงดูดผู้ชมให้จมดิ่งไปกับยุคต่างๆ เสริมประสบการณ์การเล่าเรื่องและประวัติศาสตร์ของเกาหลีใต้ได้อย่างดีเลยทีเดียว
บทสรุป
แม้ตอนที่เขียนนี้ดูถึงแค่ตอนที่ 12 แต่อยากจะบอกว่า “ยิ้มไว้ในวันที่ส้มไม่หวาน” (When Life Gives You Tangerines) ยืนหยัดเป็นประจักษ์พยานถึงจิตวิญญาณอันยั่งยืนของบุคคลที่ต่อสู้กับกระแสการเปลี่ยนแปลง ผ่านการถ่ายทอดตัวละครอันเข้มข้น ข้อมูลเชิงวัฒนธรรม และฉากหลังทางประวัติศาสตร์ ซีรีส์นำเสนอเรื่องราวที่น่าสนใจจากรุ่นสู่รุ่น ไม่เพียงให้ความบันเทิง แต่ยังกระตุ้นให้ไตร่ตรองถึงการเปลี่ยนแปลงทางสังคมที่หล่อหลอมชีวิตของเรา ทำให้เป็นผลงานที่น่าจดจำในละครเกาหลีร่วมสมัยเรื่องนึงที่ผมจะบันทึกและจดจำไว้ขึ้นหิ้งอีกเรื่องนึง
อยากจะเขียนอะไรก็เขียนอ่ะครับ แต่มีผู้ช่วยเขียนเป็น A.I. หากเขียนผิดหรือตกหล่นไปก็ขออภัยล่วงหน้านะครับ
