Yokee Playboy อัลบั้มแรกที่ออกในปี 2539 จำได้ว่าช่วงนั้นเป็นช่วงปลายๆ ปีหรืออยู่ระหว่างปิดเทอมนี่ล่ะครับ เพื่อนแถวบ้านซื้อมาฟังแล้วไม่ค่อยชอบเลยยกให้มาฟัง จำได้ว่าก่อนที่จะฟังชื่อวงก็ประหลาดๆ แล้วดูน่าสนใจ ปกเทปรูปนมปลอมกับหนามนั้นชวนพิศวง ยิ่งปกข้างในยิ่งดูชวนงงเข้าไปใหญ่ ตอนนั้นรู้จักโป้แล้วจากแบ็คอัพให้อรอรีย์ กับ เสียงเพลงในละครไอ้คุณผีช่อง 3 ในเพลงทางออก
แต่กับชื่อนามสกุลของ โป้-ปิยะ ศาสตรวาหา ก็ลังเลกับความเกี่ยวข้องอะไรกับแขกป่ะนะ? ยิ่งสมาชิกมีชื่อ ปาเดย์ กับ เปาซี พร้อมด้วยเพลง “รามซิงค์ เรดิโอ” ก็ยิ่งชวนสงสัยว่าวงนี้มันเกี่ยวอะไรกับแขกกับอาบังป่ะนะ? จนกระทั่งมารู้ทีหลังว่า ถูกตั้งชื่อมมาเพราะว่าสมาชิกแต่ละคนหน้าตาเหมือนแขกหมดเลย ก็เลยใช้คำว่า ‘โยคี’ แต่ด้วยบุคลิกที่เป็นคนสนุกสนาน ขี้เล่น เลยผสมคำว่า ‘เพลย์บอย’ ลงไปด้วย นั่นเลยถูกใจสมาชิกในวง
พอเปิดฟังแล้วตั้งแต่แทรคแรก ด้วยความที่ช่วงนั้นการฟังเพลงยังโลกแคบมาก ฟังแต่เพลงใต้ดินกับอัลเตอร์เนเทีฟไทยที่บูมๆในช่วงนั้น ถ้าเพลงป็อปมาหน่อยก็ฟังแต่ของเบเกอรี่ เลยรู้สึกว่าเพลงในอัลบั้มนี้มันไม่ค่อยคุ้นหูกับที่หวังว่าจะเป็นเพลงร็อค เสียงกีต้าร์ไม่โหดเลยเพราะแอบหวังว่าปาเดย์มาอยู่คงจะเป็นพั้งค์ร็อคเหมือนซีเปียชุดแรก และแอบคิดไปเองว่าชุดสองของปาเดย์คงไม่หนัก เลยหนีมาออกอยู่กับวงนี้
เพลงในอัลบั้มนี้ของโยคีเพลย์บอย ยากที่จะจำกัดแนวเพลง ในช่วงนั้นก็เรียกรวมๆ ว่าอินดี้ป็อป (พาวเวอร์ป็อป) โดยผสมผสานป๊อป, ร็อค, โซล, แจ๊ส และ โมทาวน์ ด้วยกลิ่นอายความเป็นยุค 70s และเสียงกลองมิกซ์ออกมาได้ชัดมาก ผสมผสานด้านดนตรีแต่ละชิ้นรวมถึงเครื่องเป่าออกมาได้อย่างลงตัว และมีฟีลลิ่งและเอน’เนอจีของความเป็นดนตรีย้อนยุคอย่างสูงเลย
หลังจากที่ฟังไปครั้งแรกถูกใจไม่กี่เพลง แต่โดนใจโดยเฉพาะเพลงช้า แต่กลับกลายเป็นว่าเป็นอัลบั้มนึงที่ฟังตั้งแต่ปี 39 จนถึงปัจจุบันผ่านหลายแพลตฟอร์มมาก ตั้งแต่เทป-ซีดี-mp3 จนมาถึง Streaming นี่เลย เหตุผลเพราะว่า พอฟังไปเรื่อยๆ กับพบว่ายิ่งน่าค้นหาขึ้นในแต่ละเพลง เพราะภาษาที่ใช้ในเพลงนั้นสละสลวยแปลกแหวกแนวกว่าวงอื่นๆ ฟังแล้วไม่รู้สึกเลี่ยนแบบ เธอรักฉัน ฉันรักเธอ…ง่ายๆ อะไรแบบนั้น ซึ่งฝีมือเนื้อร้องและทำนองทั้งหมดนั้นเป็นฝีมือของโป้ในวัย 20 ที่ยังเรียนอยู่ป.ตรีด้วยซ้ำ และในอัลบั้มนี้มีทั้งหมด 10 เพลง (แต่ใน Spotify และแบบไวนิลมี 11 เพลง แยกเพลง วิก-Reprise เป็นเพลงบรรเลงออกมาชื่อว่า “สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น”)
- อยู่มานาน
เสียงอินโทรกีต้าร์ไม่แน่ใจว่าอคูสติกหรือกีต้าร์ไฟฟ้า ตีคอร์ดเท่ๆ เรียบๆ ง่ายๆ 3 คอร์ด กับเสียงกลองที่รัวอย่างเมามัน ในช่วงท้ายจะได้พบการโซโล่กีต้าร์ที่ดุเดือด ในเพลงนี้มีคำร้องที่มีเนื้อหาบ่นรำพันถึงความเปลี่ยนแปลง แต่มีท่อนที่โคตรเท่ๆ ฟังแล้วรู้สึกสะดุดมากๆ
อ่อนโยนเหมือนแสงสีเทาที่สายตา
หากเธอได้มองและลองหยุดดู
คงมีใครรู้หมายความ
ซึ่งโป้ได้อธิบายถึงเพลงนี้ไว้ว่า “เป็นมุมมองชีวิตของตัวเองซึ่งเจอมาตั้งแต่เล็กจนโต เนื้อร้องอาจจะฟังดูแล้วซีเรียสไปนิด แต่ว่าจะได้แง่คิดจากการฟังเพลงนี้”
- โม้
เพลงฟั้งก์ร็อคพร้อมประสานด้วยเครื่องเป่า และแน่นอนว่าเนื้อหาและคำร้องยังมีความคมคายและเฉียบคม เลือกการใช้คำออกมาได้ดีและลงตัวได้ดีมาก ด้านดนตรีช่วงท้ายมีการปล่อยท่อนบรรเลงประสานกันไปจนจบเพลง แต่ส่วนตัวทำนองของเพลงมีกลิ่นอายของเพลง Fame ของ David Bowie ในอัลบั้ม Young American (1976) หน่อยๆ
- ทางแยก
เพลงช้าที่เพราะมากๆ เพลงนึงของโยคีเพลย์บอย และถือว่าเป็นลายเซ็นเลยก็ว่าได้ เนื้อร้องว่าด้วยวิถีของคนเราที่สุดท้ายมันก็ต้องมาถึงบนทางแยก ใช้การเปรียบเปรยออกมาได้ดีจริงๆ ทางด้านดนตรีออกไปทางแนวโซล-ป๊อปอารมณ์เหงาๆ โดยเฉพาะเครื่องเป่าบรรเลงในตอนจบเหงาจับใจรู้สึกได้ถึงการจากลาเลยจริงๆ
- พระจันทร์วันนี้
เพลงที่ร็อคและเร็วที่สุดในอัลบั้มนี้แล้ว มีท่อนโซโล่กีต้าร์ที่เด็ดแบบกีต้าร์ฮีโร่อยู่ด้วย แต่ส่วนตัวนั้นชอบท่อนบริดจ์ของเพลงนี้มาก
ลองหาหนทางนำฉันไป
หลับยิ้มพริ้มพรายให้กับฝันร้าย
ทางที่เลือกเดินอาจสายฉันไม่สน
วันที่หนทางยังแสนไกล
ทางเดินต้องเจอคนอีกมากมาย
ฝากความคิดลอยประปรายไปกับใคร
ใครสักคน
มันสัมผัสได้ถึงความรู้สึกได้ดีจริงๆ เลยครับ
- ความจริง
เพลงช้าๆ ดนตรีแบบโมทาวน์ มีเอฟเฟ็คท์กีต้าร์เสียง TREMOLO ฟังแล้วได้ความรู้สึกแปลกใหม่คล้อยตามอารมณ์เพลงได้อย่างดี แม้ว่าจะเป็นเพลงช้าก็ตาม
- รามซิงก์ เรดิโอ
ทำนองแบบภารตะผสมความล้ำๆ ลงไปนิดหน่อย กับการร้องออกไปทางเกรี้ยวกราด และ เสียงร้องประสานโหยหวนของ “ริค” เข้ามาด้วย ด้านเนื้อเพลงน่าจะเป็นการเปรียบเปรยเส้นเบลอๆ ระหว่างความประหลาดและความบ้า
- วิก
สำเนียงแบบร็อค 70s เลยทีเดียว แต่ผสมเสียงเบสแบบฟั้งก์นิดๆ เสียงร้องประสานแบบ R&B ส่วนท่อนฮุคจะปรับให้เบาลงจากเสียงกีต้าร์แตกๆ เป็นเสียงคลีนแบบ Reverb และท่อนร้องที่ไพเราะมาก เนื้อร้องเป็นการเปรียบเปรยของการขาดความมั่นใจดั่งคนที่หัวล้านก็สามารถหาวิกมาสวมใหม่ปิดบังเส้นผมที่หายได้ เพลงนี้ในตอนท้ายจะคล้ายๆ ในหลายเพลงจะเป็นการโชว์ภาคดนตรีบรรเลงไปจนจบเพลง แต่ใน Spotify จะแยกท่อน 1:07 นาทีออกมาเป็นเพลงใหม่ชื่อ “สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น – Instumental”
- ตอนนี้
เพลงช้าอีกเพลงนึงในอัลบั้มที่ค่อนข้างป็อปอย่างชัดเจน ฟังได้สบายๆ แอบคิดว่าเป็นเพลงใน 2 Days Ago Kids ก็ยังได้เลย ส่วนอารมณ์เพลงนั้นมีความรู้สึกความผิดหวังอยู่ในบทเพลง เนื้อร้องมีความคมคาย เปรียบเปรยได้อย่างน่าฉงน เช่น
จบแล้วก็อยากเปิด ปิดแล้วก็ไม่อยากไป
- ฉันคล้ายเขาใช่ไหม
ริฟท์กีต้าร์ร็อคๆ พร้อมด้วยเครื่องเป่าประสานเป็นเมโลดี้ เพลงนี้โป้ค่อนข้างเค้นอารมณ์ในการร้องเพื่อให้เข้าอารมณ์ของเนื้อร้องออกมาได้อย่างดี
- คำตอบ
อะคูสติกฟังสบายๆ คลอด้วยเสียงแซ็กโซโฟน ร้องด้วยสบายๆ เนื้อหาฟังง่ายแม้ไม่ได้เปรียบเปรยอะไรซับซ้อน แต่ก็ยังคงความคมคายของเนื้อร้องไว้ได้อย่างดี ให้ข้อคิดเกี่ยวเรื่องของเพื่อน ที่บางทีเรามักมองไม่เห็นความสำคัญของคนใกล้ตัว จนวันนึงเมื่อพบปัญหาแต่เพื่อนนั้นก็ยังอยู่เคียงข้างเสมอไม่ไปไหนนั่นแหละครับ
หลังจากฟังทั้ง 10 เพลงแล้วจะพบได้ว่า ความสามารถของโป้-ปิยะ นั้นไม่ธรรมดา ด้วยในวัยเพลง 20 นั้น สามารถผลักดันเพลงของตัวเองออกมาได้ดีขนาดนี้ สามารถผลักดันดนตรีเก่งๆ รอบตัวให้มีออกผลงานได้ตามที่ตัวเองนั้นต้องการ แม้ว่าอัลบั้มนี้ไม่ได้ประสบความสำเร็จในด้านยอดขายก็ตาม แต่กาลเวลานั้นพิสูจน์แล้วว่ามันทรงคุณค่าอัลบั้มนึงของวงการดนตรีไทย หรือ วงการร็อคไทยอัลบั้มนึงเลยล่ะครับ
และจริงๆ แล้วเขียนไว้นาน 6 – 7 เดือนเลยแต่ไม่ได้ลงสักที แต่เมื่อวาน (16 ก.พ. 2024) ป๋าเต็ดสัมภาษณ์โป้ โยคีเพลย์บอย เลยเอาที่เขียนค้างไว้มาลงดีกว่า 😁
เครดิตในอัลบั้ม
ใหญ่-ยิ่งใหญ่ หุณชนะเสวีย์ : กลอง
ปาเดย์-ภาณุ กันตะบุตร : เบส
ซี-เปาซี มามะ : กีตาร์
โป้-ปิยะ ศาสตรวาหา : กีต้าร์ & ร้องนำ
ที่มา :
- ศิลปนิพนธ์ “ออกแบบนิเทศศิลป์เพื่อโฆษณาและประชาสัมพันธ์ ศิลปิน วงโยคี เพลย์บอย” โดย รพี พิเชียรภาคย์
- https://readthecloud.co/yokee-playboy/
- Facebook: YOKEE Playboy
อยากจะเขียนอะไรก็เขียนอ่ะครับ แต่ถ้าเขียนผิดหรือตกหล่นไปก็ขออภัยล่วงหน้านะครับ